Het is een atypische Giro, die probeert mee te gaan met de wereld van het moderne wielrennen zonder deze volledig te begrijpen en die denkt dat het zonder een aantal van zijn belangrijkste prerogatieven kan. Een Giro die de pleinen van Italië zal prikkelen en opzwepen, daar bestaat geen twijfel over, want de liefde voor twee wielen van de Italiaanse fans is zonder mitsen en maren.
Favorieten? Er is er maar één
Het is moeilijk om de meervoudsversie van het woord te gebruiken als je het over favorieten hebt. Er is er maar één. Want alleen een ramp zou Tadej Pogacar de Trofeo Senza Fine kunnen ontnemen, de mooiste trofee die er te winnen valt. Wellicht niet alleen in de wielerwereld, maar in de sport in het algemeen.
En dus hebben mensen als Geraint Thomas, vorig jaar verslagen door Primoz Roglic met een handvol seconden; Romain Bardet, tweede in Luik dit jaar achter Pogi; de in vorm verkerende Ben O'Connor; en de terugkerende oud-winnaar Nairo Quintana - waarom niet? - de taak om de race onvoorspelbaarder te maken.
Een race die een deel van zijn identiteit heeft verloren omdat het heeft besloten om de bergkilometers te verminderen en de bijna volledig vlakke kilometers tegen de klok te verhogen. Kortom, een zware Giro, maar niet té zwaar.
Misschien is dat wel het beste voor Pogacar, de Kannibaal, die ervan overtuigd is dat hij de prestatie van wijlen Marco Pantani kan herhalen, de laatste man die de dubbel Giro-Tour op zijn naam schreef (in 1998). Als de tijden aan het einde worden opgeteld, is het echter te hopen dat we het mis hebben en ons verontschuldigen na getuige te zijn geweest van een geweldige show.
Laten we daarom eens kijken wat ons te wachten staat en vooral op welke dagen je je agenda vrij moet houden om te genieten van de belangrijkste etappes van de Giro d'Italia 2024.
Eerste week
Na een eerbetoon aan het historische voetbalelftal Grande Torino dat 75 jaar geleden omkwam bij een vliegtuigongeluk, waarbij Superga - de plek van het ongeluk - tijdens de eerste etappe werd aangepakt, is de tweede dag gewijd aan Pantani, de Piraat, die op de klim naar het heiligdom van Oropa (niet toevallig de Montagna Pantani genoemd in 2024), 25 jaar geleden een van zijn onvergetelijke comebacks maakte.
De etappe is niet zwaar, maar op de elf kilometer lange klim met een maximaal stijgingspercentage van 13% en een hoogteverschil van 733 meter, zou Pogacar zijn dominantie vanaf het begin kunnen laten gelden.
Hetzelfde geldt voor zijn tegenstanders, die zouden kunnen proberen hem te verrassen. De Kannibaal heeft echter keer op keer laten zien dat hij het niet tolereert als een wielrenner - Jonas Vingegaard uitgezonderd - zich zijn eigen fiets voor de zijne laat zetten, vandaar dat zijn woede, in het geval van een aanval van rivalen, nog opvallender zou kunnen zijn.
Wat zeker is, is dat in de eerste tijdrit die gepland staat voor vrijdag 10 mei tussen Foligno en Perugia, Pogi's rivalen het voordeel hebben dat ze hem niet rechtstreeks hoeven uit te dagen, maar in plaats daarvan over 40 kilometer tegen de klok bijna allemaal zonder grote moeilijkheden, met uitzondering misschien van de halve kilometer aan 12% (met pieken van 16%) die de renners zullen beklimmen op zes kilometer van de finish.
De volgende dag zal de eerste echte test bergop komen, een van die testen die, zoals het altijd treffende wielergezegde luidt, ons niet zozeer zal vertellen wie de Giro zal winnen, maar wie niet. Want ondanks de bijna vierduizend meter hoogteverschil zijn de beklimmingen niet erg zwaar, waardoor degenen die al in de problemen komen op de Gran Sasso niet met grote ambities naar Rome kunnen kijken, waar de ronde op 26 mei eindigt.
Tweede week
De tweede week begint met de eerste van twee rustdagen (de tweede staat gepland voor de volgende maandag) en de waarheid is dat tot zaterdag 18 mei het terrein vruchtbaar is voor grote ontsnappingen en sprinters.
De tweede tijdrit wordt verreden tussen Castiglione delle Stiviere en Desenzano sul Garda en is, in tegenstelling tot de eerste, volledig vlak: 31,2 kilometer waar Filippo Ganna zijn krachten zou kunnen laten tellen.
Vanaf dit punt begint de weg echter - eindelijk! - echt te klimmen voor drie opeenvolgende etappes, hoewel er een ongelegen rustdag tussen is ingelast.
Op zondag 19 mei volgt de langste etappe van de editie 2024: 222 kilometer met een monsterlijk hoogteverschil van 5.400 meter.
Dit wordt de eerste alpiene bergetappe op de Mortirolo die, hoewel hij vanaf de Monno-kant wordt gereden, een respectabel maximaal stijgingspercentage van 16% heeft. Als er echter geen verrassingen komen, zal de top van het klassement zich beginnen te verplaatsen op de Passo di Foscagno.
Derde week
De 202 kilometer op dinsdag 21 mei (4.350 hoogtemeters) zouden zeker veel meer pijn hebben gedaan zonder de rustdag. Hetzelfde zou waar zijn geweest als de Cima Coppi (de hoogste top van de Tour), dit jaar op de Stelvio, niet was opgenomen op ruim 150 kilometer van de finish.
En daarom zullen we, naar alle waarschijnlijkheid, moeten wachten tot woensdag 22 mei om het vuurwerk weer te zien, wanneer ze vanuit Selva di Val Gardena aankomen op de Brocon Pass aan het einde van een relatief korte (159 kilometer) maar explosieve en zeer intense etappe (4.200 meter hoogteverschil).
En als het waar is dat, officieel, de winnaar van de Giro d'Italia 2024 de Trofeo Senza Fine in ontvangst zal nemen op zondag 26 mei in Rome, dan is het net zo waar dat degenen die nog iets te zeggen of te geven hebben dat de dag ervoor zullen moeten doen op de hellingen van de Monte Grappa, waarvan de 18 kilometer (met een gemiddeld stijgingspercentage van 8% met pieken van 14%) twee keer zullen worden afgelegd voor de finish in Bassano, waar we de naam van de winnaar van de race zullen kennen.
Tenminste, dat is het plan van de organisatoren, die zich echter kunnen vergissen door een Tadej Pogaçar die, zelfs zonder hard te pushen, de deal al vele dagen eerder zou kunnen bezegelen. Dat gezegd hebbende, zijn aanwezigheid staat synoniem voor spektakel, ook al is het altijd dezelfde renner die als eerste over de finish komt die telt.
